قرآن
نهج البلاغه
ابراهیم حاجیانی. (۱۴۰۰). ارزیابی راهبردی فرآیند سیاست‌گذاری مواجهه با مسائل اجتماعی در ایران. پژوهش انحرافات و مسائل اجتماعی، سال ۱، شماره (۱)، صص ۱-۳۱.
ابن‌قولویه. (۱۳۸۹). کامل الزیارات (ترجمه محمدجواد ذهنی تهران). تهران: پیام حق.
ارسلان ویسی، محسن شاکرینژاد، و هادی البرزی. (۱۴۰۳). پیاده‌روی اربعین به‌مثابه یک رسانه برای جامعه تشیع. دین و ارتباطات، سال ۳۱ شماره (۱)،صص ۱-۳۷.
امام خمینی (ره). (۱۳۸۵). صحیفه امام (جلد ۲۱). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
امیر هاشمی مقدم. (۱۴۰۲). انسان‌شناسی زیارت: مطالعه‌ای در آسیب‌شناسی مراسم اربعین. پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، ۱۳(۱)، ۲۱۵-۲۳۳.
امیرمهدی مناقبی. (۱۴۰۲). آسیب‌شناسی و ارائه راهکارهای پیش‌روی ایرانیان در زیارت اربعین (گزارش پژوهشی). تهران: گروه بررسی‌های راهبردی میراث.
امین فرجی، محمدمهدی ذوالفقارزاده کرمانی، و رضا باقری کاهکش. (۱۳۹۶). تحلیلی بر تدوین الگوی سرمایه اجتماعی شهری بر مبنای جریان اربعین. مدیریت سرمایه اجتماعی،سال ۴، شماره(۴)، صص ۴۷۵-۴۹۹.
جواد حق‌گو. (۱۴۰۲). امکان‌سنجی تبیین سازه‌انگارانه پدیده «پیاده‌روی اربعین» و لزوم بازاندیشی فرانظری/نظری دانش روابط بین‌الملل در فهم جهان آینده. آینده‌پژوهی انقلاب اسلامی،سال ۴، شماره (۳)، صص ۳۴-۴۹.
جواد محدثی. (۱۳۹۳). مضامین زیارت اربعین. فرهنگ زیارت، ۱۰۳-۱۱۴.
حافظ نجفی. (۱۳۹۷). دستاوردهای اخلاقی پیاده‌روی اربعین (با رویکردی بر اخلاق حسینی). فرهنگ زیارت، ۶۵-۸۴.
خبرگزاری تسنیم. (۱۴۰۳، ۴ خرداد). بیش از ۲۱ میلیون نفر در زیارت اربعین کربلا شرکت کردند. بازیابی‌شده از
https://tn.ai/3147957
زهرا ماهر. (۱۴۰۳). تحلیل مردم‌شناسانه پیاده‌روی اربعین با استفاده از نظریه آیین‌های گذار. اسلام و مطالعات اجتماعی، ۳۸-۶۶.
ساجده‌الزهرا مهری، و مرضیه صادقی. (۱۴۰۱). بازخوانی آموزه امامت در اندیشه ابن‌میثم بحرانی. کلام‌پژوهی، ۷۷-۹۵.
سید محسن قندی، و میثم شکوری. (۱۳۹۵). شهر اربعین (مدینه‌الاربعین)؛ رهیافتی نو به مفاهیم آرمان‌شهر شیعی. مسجد و مهدویت، ۱۰۳-۱۱۶.
سیدمحمد بنی‌هاشمی. (۱۳۸۸). غربت امام عصر عجل‌الله‌فرجه. تهران: انتشارات منیر.
عبدالحمید بیات، و محمدتقی کرمی. (۱۴۰۳). قدرتِ زمانِ مقدس: مردم‌شناسی تفسیری از کنش‌های عراقیان در ایام مرتبط با عاشورا. مطالعات فرهنگ ارتباطات، ۱۲۳-۱۶۰.
علی‌اکبر قرشی. (۱۳۷۱). قاموس قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
علی حاجی‌غلام سریزدی. (۱۴۰۳). فراترکیب مطالعات پیاده‌روی اربعین در جهت شناسایی الگوی عوامل مؤثر. مطالعات بنیادین تمدن نوین اسلامی، ۳۰۷-۳۴۴.
غلامرضا تاج‌بخش، و ابراهیم عباس‌پور. (۱۴۰۱). بازاندیشی در ایجاد تمدن نوین اسلامی از طریق فراترکیب پژوهش‌های پیاده‌روی اربعین. مطالعات بنیادین تمدن نوین اسلامی، ۱-۳۴.
محسن محمدی. (۱۴۰۲). تحلیل فرهنگی–اجتماعی الگوی زیارتی زیارت اربعین. پژوهشنامه تاریخ، سیاست و رسانه، ۱۵-۴۰.
محمد بن یعقوب کلینی. (۱۳۶۵). اصول کافی. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
محمد سالم محسنی. (۱۴۰۱). اربعین امام حسین(ع) و جریان بازگشت اهل‌بیت به کربلا. فصلنامه شیعه‌شناسی، ۱۶۳-۱۸۲.
محمدرضا پویافر، و مینا صالحی. (۱۴۰۳). تحلیل وضعیت و پیشنهادهای سیاستی برای ارتقای کیفی مشارکت دانشگاهیان در پیاده‌روی اربعین. مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، ۱۶۶-۱۹۲.
محمدرضا قائمی‌نیک. (۱۴۰۲). زیارت، میانجی شهر و آرمان‌شهر: تأملی در ظرفیت‌های پیاده‌روی اربعین برای ترسیم آرمان‌شهر. پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، ۳-۲۶.
مرتضی جوادی آملی. (۱۳۸۲). فلسفه زیارت و آیین آن. قم: اسرا.
مرتضی مقتدایی، و علیرضا ازغندی. (۱۳۹۵). آسیب‌شناسی سیاست‌گذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، ۱۲(۳۴)، ۷-۲۶.
معصومه لبافی، و علی صادق‌زاده. (۱۴۰۳). بررسی و تحلیل پایان‌نامه‌های ارائه‌شده با موضوع اربعین در ایران. معارف حسینی، ۹(۳۵)، ۲۵-۵۰.
مهدی قاسمی، مصاحبه‌کننده: محمدامین حاکمی. (۱۴۰۳). نقش دولت در سیاست‌گذاری اربعین (۱۰ مهر).
هادی غیاثی. (۱۳۹۷). ابعاد تمدنی نهاد زیارت در فرهنگ شیعی. پژوهشنامه حج و زیارت، سال ۳، شماره(۲)، ۱۳۷-۱۶۸.
)
