دانشیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه هنر، اصفهان، ایران
چکیده
این پژوهش در تلاش جهت پاسخگوئی به سوال" رویکرد اسلام در خصوص عدالت اجتماعی‌در مقایسه با قرارداد اجتماعی معطوف به اجماع همگانی بر اجرای عدالت در اندیشه سیاسی غرب، چه تفاوتی دارد؟"بر آن است تا با مرور آرای راولز و مقام معظم رهبری در بنای تمدن بشری،صحت فرضیه"منشا الهی عدالت در اسلام ، ضمن موظف داشتن مسئولان حکومتی به برقراری عدالت در جامعه با مسئول شناختن مردم به نظارت بر‌حسن عملکرد متولیان ، قابلیت بیشتری از قرارداد‌اجتماعی غرب در استقرار عدالت و پایداری آن در پی ریزی تمدن بشری دارد " را به شیوه اسنادی و از طریق مطالعه کتابخانه‌ای با کاربست روش توصیفی-تحلیلی مورد آزمون قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد بر خلاف اندیشه سیاسی غرب که از حاکمیت و صاحبان قدرتِ برگزیده شده بر اساس توافق جمعی و قرارداد اجتماعی،برقراری و اجرای عدالت در‌جامعه انتظار می‌رود، در نظام امامت عدل اسلام،تحقق این مهم به انجام وظائف هر یک از حاکمیت و مردم بر اساس رابطه‌ای دیالکتیک‌گونه،مشروط می‌باشد.
عطارزاده, مجتبی. (1403). توان سنجی توافق جمعی و نظام امامت عدل در تحقق و استقرار عدالت اجتماعی در تمدن انسانی (تأملی در آرای جان راولز و مقام معظم رهبری ). مطالعات میان‌رشته‌ای تمدنی انقلاب اسلامی, 3(9), 105-129.
MLA
مجتبی عطارزاده. "توان سنجی توافق جمعی و نظام امامت عدل در تحقق و استقرار عدالت اجتماعی در تمدن انسانی (تأملی در آرای جان راولز و مقام معظم رهبری )", مطالعات میان‌رشته‌ای تمدنی انقلاب اسلامی, 3, 9, 1403, 105-129.
HARVARD
عطارزاده, مجتبی. (1403). 'توان سنجی توافق جمعی و نظام امامت عدل در تحقق و استقرار عدالت اجتماعی در تمدن انسانی (تأملی در آرای جان راولز و مقام معظم رهبری )', مطالعات میان‌رشته‌ای تمدنی انقلاب اسلامی, 3(9), pp. 105-129.
VANCOUVER
عطارزاده, مجتبی. توان سنجی توافق جمعی و نظام امامت عدل در تحقق و استقرار عدالت اجتماعی در تمدن انسانی (تأملی در آرای جان راولز و مقام معظم رهبری ). مطالعات میان‌رشته‌ای تمدنی انقلاب اسلامی, 1403; 3(9): 105-129.
)