1
دکترای مطالعات اروپا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2
دانشیار، جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
موضوع افول تمدنها از جمله راهبردیترین موضوعات مورد بحث در علوم انسانی است. افول تمدن در ابعاد مختلف اتفاق میافتد و به نوعی تمام حوزهها و زیرشاخههای علوم انسانی را درگیر میکند. هدف این پژوهش بررسی شاخصهای افول تمدن در روایتهای اسلامی و غربی است. سوال اصلی پژوهش این است با توجه به این که شاخصهای حیات و دوام هر تمدنی متکثر و متنوع است آیا افول تمدن نیز به همان نسبت غیر قابل پیشبینی و گیجکننده مینماید؟ روش انجام این پژوهش کیفی است. دادههای مورد مطالعه پژوهش از منابع کتابخانه ای و مقالات علمی – پژوهشی معتبر جمع آوری میشود. نتایج پژوهش نشان میدهد که افول تمدن مثل اُفت شاخص سهام یک شرکت در بورس نیست بلکه مثل آن میباشد که کل بورس یک کشور دچار بحران و افت شاخص ادامهدار شود. البته نکتهای که توجه به آن در مطالعه افول تمدنها بسیار حائز اهمیت است، این است که تمدنها در هر مقطعی از تاریخ ویژگیهای خاص خود را دارند و نمیتوان اصول کلی را برای افول آنها ترسیم کرد و بر اساس آن اصول کلی منتظر حادثهای به بزرگی افول تمدن نشست و در واقع با وجود همه آثار درخشانی که در این زمینه نوشته شده است، عملاً هیچ نظریه عمومی و منسجمی درباره افول وجود ندارد. مفروضاتی وجود دارد و تحلیلهای مشخصی درباره افول تمدنهای مشخصی ارائه شده است. مطالعه افول تمدنها میتواند منبع داده برای پژوهشگران باشد اما تحلیل علمی در اختیار قرار نمیدهد. افول تمدنی مثل کتابی است با پایانی باز که در هر دورهای فصلی جدید به آن اضافه میشود و در مقطع کنونی فصلی که در حال نگارش است فصلی است با عنوان افول تمدن آمریکایی.
کرمی, علی, & متقی دستنائی, افشین. (1402). بررسی شاخصهای افول تمدن در روایات اسلامی و غربی. مطالعات میانرشتهای تمدن و انقلاب اسلامی, 2(1), 11-37.
MLA
علی کرمی; افشین متقی دستنائی. "بررسی شاخصهای افول تمدن در روایات اسلامی و غربی". مطالعات میانرشتهای تمدن و انقلاب اسلامی, 2, 1, 1402, 11-37.
HARVARD
کرمی, علی, متقی دستنائی, افشین. (1402). 'بررسی شاخصهای افول تمدن در روایات اسلامی و غربی', مطالعات میانرشتهای تمدن و انقلاب اسلامی, 2(1), pp. 11-37.
VANCOUVER
کرمی, علی, متقی دستنائی, افشین. بررسی شاخصهای افول تمدن در روایات اسلامی و غربی. مطالعات میانرشتهای تمدن و انقلاب اسلامی, 1402; 2(1): 11-37.